Polis beni öldürecek*

2

Gezi’çin

Bu sabah evden çıkmayı unuttum yatağım çok üzgün

Rüyasında kişneyen bir fındık kabuğuymuş kedim

Buzdolabını açtım karanfil reçeli çürük şeftali bir kadeh molotof kokteyli

Babam sağ olsaydı da bu günleri görmezdi diyor kedim

Çerçevedeki gri resimde annem ben abim babam ve kedim

Hüzünlü bir yanardağ ağzı gibi açılmış annemin gözleri

Bu dünyaya bir takla daha atmak istemiyor kedimin ağzındaki güvercin

Akşam eve dönmeyi unuttum sokağımızdaki viyadüğü taşlamışlar

Biraz portakal aldım manavdan biraz pırasa bir kutu tombala

Dayımın parkasını giymiştim sırtımda günlerden sanırım haziran

Çığ gibi korkunç bir kartopu patlayacak ansızın aklımda

Az sonra haberler başlayacak ve birazdan paytak bir belgesel

Geç kalırsam esnaf arkadaşlar beni de fırçalayacak

Sokak tenhaydı derim ceplerimi boşaltırım sarı sulu limonlar

Evet eve dönmesem iyi olacak çünkü babamın köpüklü banyo saati

Geceleyin evi ateşe vermeyi unuttum abim çok uysal bu aralar

Görseniz bahçemizdeki nar ağacına tırmanıyor annem mutluluktan

Bugün hava güzel sevgilimi yürüyüşe çıkaracağım meydanlarda

Belki bayat balık salatası yeriz buz gibi birer ayran içeriz yanında

Sevgilimin koca ellerini göz altına alıyor şu çılgın kalabalıklar

Az sonra haberler başlayacak ve birazdan illegal bir çocuk

Hava güneşli ama gözlerimizi yaşartıyor korkmaz ve cömert arkadaşlar

Eve dönmesem iyi olacak annemin şimdi ağır obez ilaç saatleri

Bu sabah kendimi asmayı unuttum arka bahçedeki çamaşırlığa

Abime telgraf çektim vazgeçtim babamın kızı olmaktan

Kedimin yün kazağını giymiştim sanırım mevsimlerden pazar

Sokaktan uçarak çıkacağım ve yüreğimdeki eşsiz enkaz

Kâlben incinmiş bir soytarıyım herkese hayırsız bir üvey evlat

Şimdi çıkmam gerekiyor birazdan başlayacak haberler ve bomba

Sevgilimin bıyıklarını çekiştirmişler yolun ortasında bebekler

Bugün hava güzel kedimi alışverişe çıkaracağım ıssız bir ormanda

Az daha hatırlıyordum evin yolunu hepten sıfırlasam şahane olacak

Belki otobanda dolaşır kola içerim mısır yerim aylak aylak

Olay büyüdü ama birazdan dağılacak mahallemizdeki amcalar

*Bu şiir, Akatalpa dergisinin Ekim 2015 tarihli 190. Sayısında yayımlandı.

Reklam

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Twitter resmi

Twitter hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s